Η πατροπαράδοτη μαρμελάδα από αψέκαστα άγρια φρούτα

Μοσφιλιά στην ύπαιθρο

Η πατροπαράδοτη μαρμελάδα από αψέκαστα άγρια φρούτα

Μαρμελάδα Μόσφιλο

Θάμνος-δέντρο

Επιστημονικό όνομα του θάμνου-δέντρου: Crataegus azarolus, κράτεγος ο αζαρόλος, μοσφιλιά. Ανθίζει το Μάιο – Απρίλιο και δίνει ώριμους καρπούς, τα μόσφιλα, από Οκτώβριο μέχρι και Νοέμβριο. Η μοσφιλιά είναι θάμνος μέχρι μικρό δέντρο και ευδοκιμεί σε άγονα και ξηρά μέρη μέχρι υψόμετρο 1500-1800 μέτρα.

...και τώρα λίγο γλυκό του μοσφίλου

 

Μαρμελάδα

Η μαρμελάδα είναι ένα εύρημα από τα αρχαία χρονιά που προέκυψε από την ανάγκη για διατήρηση των φρούτων εκτός εποχής. Αποτελεί το ιδανικό πλήρωμα ενός ολοκληρωμένου πρωινού, αφού το κύριο συστατικό της είναι φρέσκα φρούτα που είναι πλούσια σε βιταμίνες και περιέχουν ελάχιστες θερμίδες. Διατηρώντας πάντοτε τις παλιές συνταγές και χρησιμοποιώντας φρούτα της κυπριακής γης χωρίς συντηρητικά συμβάλλουμε στην υγεία της οικογένειάς μας.

Τα συστατικά της μαρμελάδας μοσφίλου είναι: Εκχύλισμα μοσφίλου, ζάχαρη, χυμός λεμονιού.

Βράζονται τα μόσφιλα σε νερό διπλάσιο του βάρους τους μέχρι να μαλακώσουν πολύ καλά. Δείκτης τερματισμού του βρασμού είναι όταν τα μόσφιλα ανοίξουν ή ξεφλουδιστούν.

Αφαιρούμε τα μόσφιλα και αφήνουμε το εκχύλισμα στην κατσαρόλα.

Μετρούμε την ποσότητα του εκχυλίσματος και προσθέτουμε την ίδια ποσότητα ζάχαρης. (1 μέρος εκχυλίσματος, 1 μέρος ζάχαρη)

Βράζουμε το μίγμα ( εκχύλισμα μοσφίλων και ζάχαρης) μέχρι να γίνει σιρόπι και να δέσει.(Δεν πρέπει να δέσει υπερβολικά)

Βάζουμε την μαρμελάδα σε δοχεία γυάλινα.

Μια τέλεια μαρμελάδα θα πρέπει να έχει:

1.Σωστή πυκνότητα. Να μην έχει σκληρή υφή, να μην είναι υδαρής

2.Να έχει λαμπρό χρώμα

3.Να έχει ζωντανή και αληθινή γεύση του φρούτου.

4.Δεν θα κρυσταλλώσει, δεν θα ξινίσει, δεν θα μουχλιάσει.

 

Βήματα παρασκευής μαρμελάδας όλων των φρούτων:

 

 

1. Επιλογή των υλικών. Διαλέγουμε φρούτα κρουστά μα όχι άγουρα. Τα υπερώριμα υπολείπονται σε οξύτητα. Στην αντίθετη περίπτωση, στερούνται τα απαιτούμενα σάκχαρα. Μπορούμε να προσθέσουμε ξύσμα και χυμό λεμονιού για να εξασφαλίσουμε την αναγκαία πηκτίνη. Το λεμόνι επιπροσθέτως οξύνει και αποκαλύπτει τη γευστική φυσιογνωμία των φρούτων.

2. Πλένουμε, στραγγίζουμε, κόβουμε αν χρειαστεί τα φρούτα. Στύβουμε το χυμό.

3. Ζυγίζουμε. Όσο είναι τα φρούτα τόση ποσότητα ζάχαρη, λέει ο παλιός κανόνας. Επειδή σήμερα ενδείκνυται να χρησιμοποιούμε ολιγότερη ζάχαρη μπορούμε να το κάνουμε αλλά όχι να κατέβουμε από τον λόγο 4 προς 3. Ήτοι για κάθε κιλό ( 1000 γραμμάρια) φρούτου θα χρησιμοποιήσουμε 750 γραμμάρια. ζάχαρη.

4. Τοποθετούμε τα φρούτα μέσα στην κατσαρόλα προσθέτοντας νερό, χυμό εσπεριδοειδούς και ενδεχομένως τα κουκούτσια. Γιατί νερό; Διότι διευκολύνει την έκχυση των υγρών, σπάει τα κυτταρικά τοιχώματα απελευθερώνοντας την πηκτίνη, προφυλάσσει από το να κολλήσουν τα φρούτα στον πυθμένα της κατσαρόλας. Πόσο νερό; Για ζουμερά φρούτα, όπως οι φράουλες ή τα μούρα, λιγότερο από το μισό τους όγκο. Για σκληρότερα, όπως ροδάκινα ή βερίκοκα, ίσον όγκο νερού. Για φρούτα με τραχιά επιδερμίδα, όπως τα ξινά ή τα κυδώνια, διπλάσιο όγκο.

5. Σιγοβράζουμε σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας και ξαφρίζοντας έως ότου μαλακώσουν οι καρποί. Τούτο το στάδιο, αναλόγως της ποσότητος και της υφής, μπορεί να διαρκέσει από 5′ ως 20′.

6. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, αναμειγνύουμε και αφού διαλυθεί τελείως δυναμώνουμε τη φωτιά. Βράζουμε στο φόρτε 5′-10′, ανακατεύοντας πού και πού.

7. Ελέγχουμε την πηκτικότητα. Με διάφορους τρόπους. Οι δύο ασφαλέστεροι: α. Χρησιμοποιούμε το ειδικό θερμόμετρο για τα σιρόπια που περιστρέφουμε αργά μέσα στην κατσαρόλα και που πρέπει να δείξει 105 βαθμούς Κελσίου. β. Χρησιμοποιούμε το τεστ του κρύου πιάτου. Εγκαίρως τοποθετούμε ένα πιάτο μέσα στο ψυγείο και προς το τέλος του βρασμού ρίχνουμε ένα κουταλάκι από τα υγρά της μαρμελάδας στο πιατάκι σπρώχνοντας την άκρη με το νύχι μας. Αν η μαρμελάδα κρυώσει γρήγορα και η επιφάνειά της κάνει ρυτίδες, τότε είναι έτοιμη.

8. Τοποθετούμε στα γυάλινα βάζα που έχουμε ήδη αποστειρώσει μέσα σε κατσαρόλα με νερό που βράζει, ή αφού βάλουμε τα βάζα μέσα σε αναμμένο φούρνο για μερικά λεπτά. Σκουπίζουμε επιμελώς και τις γεμίζουμε μέχρι χειλέων αδειάζοντας διαμιάς τη ζεστή ακόμη μαρμελάδα. Καλύπτουμε με σελοφάν που έχουμε απολυμάνει με οινόπνευμα 90 βαθμών. Στερεώνουμε με λάστιχο και σφραγίζουμε με το καπάκι σφιχτά.